2019 here we come
Zeven weken geleden. Drie-en-half keer over de kop. Daarna een single-minded thought: get out of that car. Later gehoord dat auto’s niet zo gauw ontploffen en/of in de brand vliegen als in de film, maar toch…wist die auto van ons dat ook? Ik wist het niet en vandaar mijn paniek. Die momenten waren intens en de eerste nacht heb ik er ook niet van geslapen, maar sindsdien merk ik er weinig van. Afgezien van wat fysieke pijn en blauwe plekken.
Soms waarschuwen mensen me dat het maanden later nog op kan gaan spelen. Goed bedoeld ongetwijfeld, maar ik kan er niet zoveel mee. Soms komt het op me over dat men eigenlijk van me verwacht dat ik als een zielig hoopje in de hoek lig. Maar ik prijs me elke dag gelukkig dat ik er nog ben, dat Peter en nog is en dat we samen weer een nieuw jaar zijn ingestapt.
Tegelijkertijd ben ik nog niet echt teruggekeerd naar mijn oude niveau. Mijn podcastserie ligt een beetje te verstoffen en mijn radiowerk heeft ook een nieuwe impuls nodig en ik wil weer gaan schilderen. Maar het komt er allemaal niet zo van. Het is al zeven weken geleden zeg ik dan tegen mezelf. Get busy. Het is pas zeven weken geleden, zegt dan de andere kant van mijn brein. Het lijf heeft nog wat rust en heling nodig. Pas op de plaats. Niks mis mee. Maar rust roest ook, denk ik dan stiekem.
Ik ga dus een lijst maken vanĀ dingen die ik wil doen de komende week:
- Kledingkast opruimen;
- Podcastaflevering afmaken;
- Schilderij beginnen;
Woensdag 9 januari is de nieuwe peildatum, dan is het al (!) acht weken. Elke week drie goede voornemens en dan gebeurt er toch heel wat in januari. 2019 schrijft nog wat onwennig en als je dan wat verder kijkt komt 2020 en dergelijke schrikbarend snel dichterbij. De jaartallen uit toekomstvisies. Het idee dat we oud worden, gaan aftakelen. Had ik dat vorig jaar ook al? Misschien wel, maar dit jaar sta ik er (anders) bij stil. Omdat het ook zo heel anders had kunnen aflopen. Zeven weken geleden.
-wordt vervolgd.
Heel goed om er niet te lang bij stil te blijven staan, maar dankbaar te zijn dat jullie er nog zijn en vol goede moed het nieuwe jaar in
Ik had op het kaartje niet door dat jullie zelf het ongeval hadden maar ik hoorde het gisteren van Peter. Gelukkig is het wel goed afgelopen maar jammer van de vakantie en zo. Veel sterkte met het herstel, komt goed!