For better and worse

Posted on nov 27, 2018 in Events | 3 comments

Vandaag is het 28 jaar geleden dat we ‘Gerry en Peter’ werden. Dat wisten we toen nog niet. Het was een etentje bij mij thuis: preitaart met tomaten/gehaktsaus. Hij bracht een fles rode wijn mee en een rode roos. En dat bleef zo. Jarenlang kocht hij – mede uit principe – nooit een bos bloemen voor me, maar wel af en toe een enkele rode roos. Ik zie hem nog staan. Zwarte leren jas, dikke beige trui. Hoofd een beetje scheef. We zaten de hele nacht te praten en het bleef verder bij zoenen. Dat was in 1990.

Nu is 2018. Zijn we al ruim 26 jaar getrouwd, hebben twee (volwassen!) zonen en houden we nog steeds van elkaar. We hebben in totaal acht jaar in het buitenland gewoond (2 jaar LA, 2 jaar Brussel en 4 jaar Houston). We verhuisden verder van Amsterdam naar Leiden, waar we nog steeds wonen. We hebben het goed samen. Hij daagt me uit om anders te kijken, stimuleert me om op zoek te gaan naar nieuwe mogelijkheden en is zelfs over zijn eigen schaduw gesprongen en verblijdde me voor mijn veertigste verjaardag met twee katjes.

En bijna was ik hem kwijt. Ik voel me een zondagskind, letterlijk want ik ben op een zondag geboren, maar ook door wat het leven me heeft gegeven. ‘Life ain’t fair’ hoor je vaak en dan dacht ik wel eens stiekem: ik hoop het niet, want: I’ve got a lot to pay then. Twee weken geleden dacht ik heel even dat ‘payback time’ was aangebroken. Een heftig auto-ongeluk op de een-na-laatste dag van onze vakantie in Namibië zette mijn wereld op zijn kop. We zijn er allebei goed uitgekomen, maar ik iets beter dan mijn lief.

Vandaag 28 jaar samen en ik hoop van ganser harte dat er nog 28 mooie jaren mogen volgen. Met elkaar, met onze zonen, met vrienden en familie. Ik houd van je Peter. Vanavond bak ik weer een preitaartje.

-wordt vervolgd.