De ene lunch is de andere niet
Het was Paaszaterdag en de dag ervoor was onze loge gearriveerd. Nog een beetje jetlagged dus we zouden er een rustig dagje van maken. Beetje Houston sightseeing by car. Met de dames van de lunchclub was het nooit gelukt, elke keer als er een lunch gepland stond bij de Foodtruck-parking langs highway 6, sloeg het weer om. Maar nu was het droog en zonnig, een uitgelezen kans om wat Houstonian eetcultuur te ontdekken.
Het was verder rijden dan ik had gedacht en toen misten we de parking ook nog bijna. Maar gelukkig was er een tweede ingang die ik wel snel op kon draaien. Er stonden ongeveer tien trucks opgesteld in een rondje. Verder was er een podium waarop een bandje stond te spelen met ervoor wat picknick tafels en tafeltjes met stoelen en houten statafels. Eerst maar eens rondkijken of er iets van onze gading bij was. Er waren tacos, hamburgers, lekkerbekjes (hier altijd gemaakt van catfish) en nog meer fast foodachtige aanbiedingen.
Met onze keus in de hand een plekje gezocht om te eten en naar de muziek te luisteren. Het eten was veel beter dan de muziek. Zelfs mijn ongeoefende oor kon er niks aan vinden. Meestal heb ik wel een warm plekje voor live muziek, maar dit was niet om aan te horen. Over de tekst zullen het maar niet hebben, het was tenslotte bijna Pasen. Heen waren we over de snelweg gegaan, terug gingen we over Memorial Drive. Dat was dan wel weer een autorit die ik iemand zou aanraden. De dames van de lunchclub zou ik willen zeggen: don’t bother anymore with those foodtrucks, Houston heeft veel betere eetgelegenheden.
– wordt vervolgd.
Wij hebben 2e paasdag met z,n 14e gebarbequed de hele week prachtig weer en om 5uur regende het dus robin onder het zonnescherm bakken en wij heerlijk eten het was erg gezellig.