Heerlijk avondje is gekomen – en weer voorbij
Sinterklaas kapoentje, gezongen door vijf echte Amerikanen – hoewel twee wel geboren in Nederland. Een bijzonder begin van een ouderwets heerlijk avondje. Al was het dan op 6 december. Zij hebben negen jaar in Nederland gewoond en waren wel in voor een sinterklaasviering bij ons thuis. Dat was mijn geluk, want onze zoon wilde graag Sint vieren en dat gunde ik hem ook wel. Maar met zijn drieën? Dat leek me zo zielig en desperate Dutch.
De hele week lekker bezig geweest met cadeautjes bedenken, uitzoeken en kopen. En dan ga ik al gauw in de overdrive. Ik ben niet zo spilziek en ook geen hardcore shopper, maar Sinterklaascadeautjes kopen, is voor mij het toppunt van fun. Wat dat betreft mag het elke maand wel. En gaandeweg twe leuke winkels ontdekt. Een soort wereldwinkel onder de naam TenThousendVillages en een winkel met van alles en nog wat: snoep, frisdrank uit de jaren vijftig, die metalen platen met reclames voor films en concerten – ik vond er een met John Wayne: A man gotta do, what a man gotta do en heel grappig speelgoed. Ga ik zeker nog eens terug.
De jongste van de deelnemers had al gauw gezien wat het grootste cadeau was en tevreden geconstateerd dat zijn naam erop stond. Hij stuiterde totdat het open mocht. De magic set werd begroet met een welgemeend ‘awesome’. Dat is het heerlijke avondje in een notendop. Het Nederlandse gedicht voor zijn vader was de openingsact en het had niet beter kunnen gaan. De volgende constateerde opgelucht: mine is in English. Al met al een geweldige avond. Van mij mag het volgend jaar weer.
– wordt vervolgd.
en voor de lezers.
ik was niet de jongste