Fietstocht en meer in ons favoriete park
Vanochtend de fietsen op de auto geladen en naar Brazos Bend gereden ondanks voorspellingen van regen en onweer. Dat was maar goed ook, het is nu nog steeds zo goed als droog al ziet het er al wel een uur zeer dreigend uit en spetterde het net een beetje. Maar om dat regen te noemen. Nou nee. En vanochtend viel er geen spatje en in het park was het heerlijk rustig. Alle trails waren open, dus hebben we in anderhalf uur tijd een aardig rondje kunnen doen. Af en toe wat hobbel de bobbel dankzij opgedroogde moddersporen, boomwortels en afgewaaide of afgebroken takken. Niet verkeerd om dan een soort mountainbike te hebben. Toch ook een paar keer afgestapt.
Terug bij de auto eerst een slok water en toen naar het alligatormeertje gereden. De fietsen extra beveiligd met een kettingslot, want we gingen even de benen strekken. Volgende keer ga ik mooi op de fiets. Op de eerste plaats waar we bij voorgaande bezoeken altijd onze ‘vrienden’ zagen liggen zonnen was nu geen alligator te bekennen. Eerlijk is eerlijk, de zon scheen ook niet. In het meer zelf lag flink wat kroos of een laagje algen gecombineerd met pollen. Alles ziet al weken lang groen/geel. Voor de allergie-klanten geen fijne tijd. En het duurt langer dan normaal. We hadden ook al een natter najaar en een strengere winter dan normaal. Wat gaat de ‘Houstonian summer’ ons brengen?
Tussen het groen ontdekten we een jonge alligator, ik schat een meter lang, heel parmantig met zijn kopje omhoog. Nog best klein, relatief ongevaarlijk en dus wel leuk om van zo dichtbij te zien. Maar verderop zagen we ook grotere exemplaren aan onze kant van het water. Dan ga je toch even inschatten hoe snel je die boom in kan klimmen – dat kunnen alligators toch niet, hoop ik? Bochtje om en daar lag er zelfs een op de kant. Op drie meter afstand een alligator van drie meter lang passeren, vond ik eerlijk gezegd meer spannend dan leuk. Ik kreeg ook de neiging wat sneller te gaan lopen. Voor ons liep er gelukkig een echtpaar met een klein hondje. Die zou vast eerder worden gepakt ;-). Wel zielig natuurlijk.
– wordt vervolgd.
Liggen die zo open en bloot in het wild, pffff lijkt mij ook niet de leukste wandeling 🙂
Dood eng hoe durven jullie