Halverwege mijn rondje om de zon
13 augustus is altijd een bijzondere dag. Een half jaar na mijn verjaardag. Na vandaag definitief op weg naar de volgende. Ik kijk graag vooruit. Meestal noem ik bij mijn leeftijd het komende getal. Zeker na half augustus.
Dit keer is het ook de dag voor… negen maanden na de crash. Op woensdag 14 november kwam er een onverwacht einde aan onze – geweldig leuke – vakantie in zuidelijk Afrika. Na bijna vier weken trekken door Botswana en NamibiĆ«, samen met mijn zus en zwager – en natuurlijk mijn lief – in ruige auto’s over nog ruigere wegen, door rivierbeddingen, over nauwelijks begaanbare rotsachtige geitenpaadjes, vonden wij bijna ons Waterloo op een grindweg. Zes kilometer voor de grens met Zuid-Afrika.
Ik heb er al eerder over geschreven. Soms vergeet ik het zelf een beetje en kom ik ineens de foto’s weer tegen. Altijd even slikken. Want wat zijn we er goed uitgekomen. Een heel regiment bewaarengeltjes op onze schouders. En zoveel mensen die ons hielpen. Direct ter plekke. Jacco en zijn mannen die aan kwamen rijden met dekens en iets te drinken, die de hulpdiensten al hadden gewaarschuwd, die hielpen onze spullen veilig te stellen en uiteindelijk ook de auto. Maar toen waren wij al op weg naar het ziekenhuis.
Negen maanden is een behoorlijke tijd. In die 40 weken kan een enkele eicel uitgroeien tot een mensenkind dat kan ademen en schreeuwen, en drinken, poepen en plassen. Je kunt in die tijd ook grotendeels herstellen van een drievoudige salto met schroef. Niet bedacht, het overkwam me gewoon. Mijn linkerschouder is nog niet 100%. Maar de pijnscheuten zijn verdwenen. Ik kan alweer mijn bh-bandje aanraken en ook het dekbed van me afgooien. Op mijn linkerzij rollen en slapen lukt nog niet, maar daar valt ook best mee te leven.
Morgen is het negen maanden na het ongeluk. Volgens de fysiotherapeut duurt herstel gemiddeld een jaar. Misschien moet ik nog een half rondje om de zon voordat ik echt kan zeggen: ik ben weer helemaal beter, helemaal de oude. Daar zullen we dan maar op proosten.
-wordt vervolgd.
Hoi Gerrie wat was dat spannend niemand had gedacht dat het zo zou aflopen jullie zijn bikkels groetjes Annie